ارتودنسی چیست؟
ارتودنسی
ارتودنسی یکی از تخصص های دندانپزشکی است که به منظور مرتب کردن و ردیف کردن دندانها و هماهنگ نمودن فک ها به کار برده می شود .از اصلی ترین وظایف ارتودنسی، تشخیص، پیشگیری و درمان ناهنجاری های دندانی فکی است. این عمل می تواند توسط درمانهای ثابت یا متحرک ، با براکت های هم رنگ دندان (سرامیکی) (کامپوزیتی)، یا به صورت نامرئی توسط سیستم لینگوال (قرار دادن براکت ها در پشت دندانها) یا به صورت نامرئی با پلاک شفاف (Invisalign) و غیره انجام شود . ارتودنسی ثابت می تواند توسط روش های Straight ، Edgewise ، Roth یا دیمون و غیره انجام شود . در ضمن می توان از تکنیک های جدید مانند مینی اسکرو Mini Screw در درمان ناهنجاریها کمک گرفت .
درمان های ارتودنسی به دو گروه کلی تقسیم میشوند
یک گروه از درمانها برای تصحیح دندانها است و یک گروه از درمانها برای رفع ناهنجاری های فکی می باشد. درمان هر یک از این ناهنجاری ها نیاز به استفاده از دستگاه مخصوص خود را دارد. در صورتی که بیمار دارای ناهنجاری دندانی و یا فکی به موقع مراجعه نماید و همکاری خوبی داشته باشد ، می توان مشکلات بیمار را به راحتی درمان نمود ولیکن اگر بیمار به موقع مراجعه ننماید و یا همکاری خوبی در حین درمان ارتودنسی نداشته باشد و یا شدت ناهنجاری فکی بسیار زیاد باشد بیمار نیاز به ارتودنسی به همراه جراحی خواهد داشت.
عوارض ارتودنسی چیست؟
بیمارانی که متقاضی درمان ارتودنسی هستند باید بهداشت بسیارخوبی داشته باشند، چون در شرایط قرارگیری پلاک‌های متحرک و به‌خصوص براکت و سیم‌های ثابت رعایت بهداشت دهان مشکل‌تر می‌شود و اگر بیمار دقت و تمرکز کافی در رعایت بهداشت خود نداشته باشد، دندانها زیر براکت و سیم‌ها به‌سرعت دچار پوسیدگی میشوند. مشکل بعدی احتمال برگشت درمان است . به‌اصطلاح «برگشت» بخشی جدایی‌ناپذیر از درمان است. این وضعیت درصورتی که بیمار دستور متخصص را برای استفاده منظم از پلاک‌های نگهدارنده بعد از درمان ثابت نادیده بگیرد یا در بیمارانی که توسط دندانپزشک غیرمتخصص درمان شده‌اند، مشاهده می‌شود.